Nie wiele jest rzeczy, sytuacji, konstrukcji jednoznacznych. Ich zastosowanie zależne jest potrzeb. Rozważny samotnik postanowił rozebrać bezużyteczny most. Po srogiej ZIMIE zostały prawie tylko Zgliszcza życia Z bezcennych kamieni mężczyzna wolał zbudować most. Inny OGRODNIK chciał murem zasłonić efekt swojej ciężkiej pracy. Nie zniósłby krytyki i wścibskich gości. Samotnemu człowiekowi trudno jest ciężko żyć i pracować. „Wspólnie mogli upiększać swoje ogrody, r a z e m wyrywać chwasty, r a z e m budować to, co w nich piękne” Dostępu do każdej budowli bronią drzwi. „Czasami wydaje się nam, że te drzwi ktoś przed nami zamknął, ale nie widzimy, że klucz jest w naszych rękach, tylko ręce zajęte są czymś innym. Spracowane i zmęczone odgradzaniem się od ludzi.” Jeśli to nie jest potrzebą, albo jedynym ratunkiem rodziny, trudno jest ujawniać rodzinne sekrety. Alkoholizm czy bieda bywają podobnie wstydliwe. Kiedy wreszcie nadejdzie czas uwolnienia się od traumy, warto spróbować wykorzystać tę okazję. „A moje dłonie mogą sięgnąć po jedwabny szal radości i zadowolenia z siebie albo po kaszmirowy sweterek miękkości i delikatności” I tylko ta uparta depresja potrafi się wcisnąć wszędzie, jak Potworniaczek w SZAFIE. „Depresja weszła jak do siebie. Zdjęła ciemny, ciężki płaszcz i rzuciła go na krzesło. - Nie tęskniłaś za mną? – zapytała z kpiącym uśmiechem. - Wolałabym, żebyś już nigdy nie wróciła. - A jednak… wracam zawsze, prawda?” Gdyby tak można było nią, jak PIŁECZKĄ, cisnąć u ścianę lub wyrzucić ją przez okno… Z niegrzecznego, opryskliwego chłopca może wyrosnąć genetyczny recydywista. A żyć bez niego też wydaje się ciężko… „Odbieranie mocy i zależność e-MOC-jonalna powodują, że źródła swojej mocy upatrujesz w drugiej osobie” Drugi biegun to GNOM, jakim nie jestem, pani doktor Agnieszko Kozak. „Miły, taki, który na wszystko się zgadza i zaspokaja wszystkie twoje potrzeby. Malo tego – zgaduje wszystkie potrzeby” Słyszała pani kiedyś o duchowości małżeńskiej? Polecam jako pomoc w zrozumieniu „nudnych mężczyzn”. Podobnie ma się rzecz z porządnymi facetami, którzy zmywają po sobie naczynia. Ci przygotowani na losowe niespodzianki są uporządkowani. Pomijając te drażniące szczegóły, chciałbym skierować do pani Aleksandry Waga-Mizery słowa zachwytu nad jej doskonałymi symbolistycznymi obrazami. „W poszukiwaniu siebie. Każdy ma swoją opowieść do odkrycia” to poradnik oparty na spotkaniach terapeutycznych. Bogactwem tej książki są rewelacyjne opowiadania, wprowadzające w tematykę rozdziału. Trzynaście opowiadań jest opatrzonych intrygującymi, obrazami. Drodzy czytelnicy, którzy sięgnięcie po tę książkę, pamiętajcie: Nie każda miłość jest cierpliwa i wszystko przetrzyma. Pamiętajcie o tym i szanujcie się wzajemnie!